کودک مبتلا به ناتوانایی های یادگیری

ارسال شده توسط: samitoys - در تاریخ 1398-01-23

کودک مبتلا به ناتوانایی های یادگیری

شاید در اغلب کودکان بتوان کودک مبتلا به ناتوانایی های یادگیری را یافت زیرا این دسته از مشکلات به تنهایی بروز نمی یابند، بلکه به همراه سایر مشکلات کودکان، خود را نشان می دهند، بنابراین مشکلات این گروه از کودکان را بایستی از یک دیدگاه کلی مورد بررسی قرار داد. هر چند در اغلب موارد یک علت خاص را نمی توان به عنوان عامل این مشکل در نظر گرفت اما این موضوع کاملاً مشخص است که این دسته از مشکلات دارای ذات و ماهیتی همبسته هستند. این اختلال همانند امواجی که به ترتیب تمامی سطح یک استخر را می پوشانند به درون جسم کودک نفوذ کرده و او را تحت تأثیر قرار می دهد. این اثر گذاری منفی نیز به نوبه خود عامل ایجاد مشکلات یادگیری قابل تشخیصی می شود که روش قابل اعتمادی برای مداخله در این چرخه می باشد و کودک را  آزاد می گذارد تا تمامی توان و نیروی خود را بر مشکل متمرکز کرده و از این طریق آن را رفع کند. بازی درمانی در واقع می تواند تنها تجربه ای باشد که به این کودکان اجازه می دهد تا موفقیتی عاطفی کسب کنند. این موفقیت از این رو برای آنان ضروری است که توانایی اصلاح مشکلات ذکر شده را در آنان ایجاد می کند. موفقیت در زندگی بسیاری از این گروه از کودکان امری نادر است، اما آنان می توانند در اتاق بازی موفقیت های خاص خود را بدست آورند.

بازی درمانی با کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری

نویسنده: کلیر لین فلیت سیگال

تأکید بر: بازی درمانی و مشاوره با والدین کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری

مقدمه:

ارائه خدمات به کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری در مدرسه امری مهم و وظیفه ای دشوار است. این امر شامل یافتن راه هایی برای افزایش توان شناختی کودک، افزایش توان و ابعاد عاطفی، روانی حرکتی، و محیطی وی می باشد. در این پژوهش ترکییی از بازی درمانی و مشاوره والدین برای بهبودی وضعیت آموزشی فرد بسیار سودمند واقع شد و باعث تغییر نگرش والدین و نیز ارتقای سطح ارتباطی کودک و والدین شد.

شیوه و طرح پژوهش:

۴۸ کودک کلاس دوم تا پنجم ابتدایی مبتلا به ناتوانایی های یادگیری به مدت یکسال در این برنامه شرکت داده شدند. کودکان به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۲۴ کودک در یک کلاس ویژه و ۲۴ نفر دیگر در کلاس های معمولی به همراه آموزش انفرادی قرار داده شدند. طول این جلسات از نظر زمانی ۴۰ دقیقه ای و هفته ای پنج بار در نظر گرفته شد. ۱۲ کودک در هر گروه مداخلات درمانی(به شیوه بازی درمانی) دریافت کردند و ۱۲ نفر بقیه به عنوان گروه گواه باقی ماندند و درمانی دریافت نکردند. برای اندازه گیری تغییرات احتمالی در حیطه های شناختی، عاطفی و روانی حرکتی و محیطی از پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل عوامل، سه عامل بدست آمده از بررسی ها مورد ارزیابی قرار گرفتند:

تعامل میان دیدگاه والدین و عملکرد دانش آموزان

تعامل میان کورک و قضاوت والدین

تعامل میان عملکرد روانی حرکتی و هوش

این پژوهش در تمامی طول سال ادامه داشت.

مداخله:

گروه درمانی در هر کلاس به سه گروه چهار نفری از دانش آموزان تقسیم شد. نخستین خدمات مشاوره ای در اختیار آنان قرار گرفت، و گروه سوم کودکان و والدین هر دو نوع خدمات را دریافت کردند. تمامی والدین(این گروه از کودکان) حداقل ۱۰ جلسه خدمات مشاوره ای دریافت کردند.

نتایج:

این پژوهش یک ساله نشان داد که کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری اگر خدمات درمانی را به صورت بازی درمانی دریافت کنند به صورت معنی داری در هر چهار بعد شناختی، عاطفی، روانی حرکتی، و محیطی بهبودی نشان می دهند. این کودکان از نظر سه نوع تعامل ذکر شده قبلی نیز بهبودی آماری معنی داری نشان دادند ۱) تعامل میان دیدگاه والدین و عملکرد دانش آموزان، محیط و شناخت (p<0/001) تعامل میان کودک و قضاوت والدین، عواطف و محیط(p<0/001)    تعامل میان ابعاد مربوط به عملکردهای زوانی حرکتی و شناخت(p<0/05) کودکانی که هیچ نوع مداخله ای دریافت نکردند در پس آزمون نمره کمتری در حیطه های روانی حرکتی و شناختی کسب کردند، در حالی که کودکانی که مداخلات درمانی دریافت کردند در این حیطه ها افزایش نمره نشان دادند.

تفاوت معنی داری میان کودکانی که در کلاس های عادی قرار داشتند و خدمات درمانی دریافت می کردند و کودکانی که در کلاس های ویژه بودند و این خدمات را دریافت می کردند وجود نداشت.

تفسیر:

مشخص است که کودکان مبتلا به ناتوانایی های یادگیری بهره فراوانی از مداخلات درمانی که در کلاس های ویژه دریافت می کنند، بدست آوردند. نوع این کلاس ها( ویژه یا عادی)  تأثیر مهمی در شدت این اثرگذاری ندارد. فرد ممکن است بازی درمانی و یا مشاوره را برای بهبودی تعاملات میان معلم و دانش آموز برگزیند، اما با انتخاب هر یک از این روش ها افزایش قابل توجهی در مهارت های روانی حرکتی و شناختی فرد ایجاد می شود.